ԻՆՉՊԵ՞Ս ՀԱՂԹԱՀԱՐԵԼ ԱՆՀԱՋՈՂՈՒԹՅԱՆ ՎԱԽԸ

Մեր ամենաթանկ բանը ժամանակն է: Եվ քանի դեռ մենք կռիվ ենք տալիս մեր վախերի, անինքնավստահության հետ, տրամադրվում ենք, պատկերացնում, համոզում ինքներս մեզ, կարող ենք կորցնել մեզ ընձեռնված ամենալավ հնարավորությունները:

7375
Ինչպես հաղթահարել անհաջողության վախը

Երբ մեր առջև նոր առաջադրանք է դրվում, մեզնից շատերը սկսում են հուզվել, իրար խառնվել, չափազանցնել հնարավոր հետևանքները, մտքերում իսկական խառնաշփոթ է ստեղծվում, ու միակ բանը, որը անընդհատ ասում է ներքին ձայնը, այն է, որ մեզ մոտ ոչինչ չի ստացվի:

Եթե արտաքին հանգամանքները մեզ այնուամենայնիվ ճնշում են ու ստիպում գործել, դա միշտ դրական հետևանք է ունենում. մենք ի վերջո ստիպված անում ենք առաջին քայլերը, իսկ վախն ու անինքնավստահությունը կամա թե ակամա նահանջում են:

Մինչդեռ եթե կյանքը մեզ հնարավորություն է տալիս պարզապես խուսափել այդ քայլն անելուց, մենք մտածում ենք. «Դե ոչինչ, մյուս անգամ ես ավելի ինքնավստահ ինձ կզգամ ու անպայման կանեմ դա» կամ «Կանեմ, երբ վստահ կլինեմ, որ ամեն ինչ իդեալական կստացվի»: Բայց խնդիրն այն է, որ հաջորդ անգամ էլ մենք նույն կերպ ենք վարվում: Ինչ-որ բան իդեալական անելու ցանկությունն էլ միմիայն խանգարում է մեզ, փակում մեր իսկ կառուցած հարմարավետության գոտու պարսպի հետևում:

Ի՞նչ անել, ինչպե՞ս օգնել ինքներս մեզ, չէ՞ որ այն ընթացքում, երբ մենք նահանջում ենք մեր վախերի առջև, սպասում ենք ավելի հարմար պահի, երբ ավելի ինքնավստահ կզգանք մեզ, այդ հնարավորությունները հայտնվում են ավելի վճռական մրցակիցների ձեռքում:

Ի՞ՆՉՊԵՍ ՕԳՈՒՏ ՔԱՂԵԼ ԱՆՀԱՋՈՂՈՒԹՅԱՆ ՎԱԽԻՑ

Ինչպես հաղթահարել անհաջողության վախը

Այս իրավիճակից ելքը սեփական վախերը կառավարելու, նրանց ճնշելու մեջ է: Նախ պետք է կառուցողական մտածել և փորձել օգուտ քաղել անգամ վախերից: Վախերի առանձնահատկություններից մեկն այն է, որ նրանք օգտակար տեղեկատվության հատիկ են կրում իրենց մեջ՝ իհարկե, համեմված չափազանցություններով, ընդհանրացումներով ու խտացումներով:

Մեր անհաջողության վախը սարսափ ֆիլմերի ռեժիսորների պես է. փորձում է մեզ վախեցնել ինչքան հանարավոր է շատ, ցույց տալ ամեն ինչ այն անկյունից, որը հենց իրեն է ձեռնտու: Այդ դեպքում, ինչպե՞ս ավելի խելացի լինել նրանից:

Վերցրեք թուղթ ու գրիչ և առաջին կետով գրեք «ամենասարսափելի» ու «կործանարար» հետևանքները, որ կարող են լինել՝ կապված ձեր աշխատանքի արդյունքների հետ:

Երկրորդ կետում գրեք այն մտքերը, որոնք հնչում են ձեր գլխում և քննադատում են ձեզ. դա կարող են լինել թե՛ ձեր սկզբունքային «ես»-ի, թե՛ ձեր բարեկամների ու ընկերների խոսքերը, որոնք առավել քննադատաբար են մոտենում ձեր քայլերին: Չմոռանաք գրել հասարակական այն ընդհանրացումները, որոնց հակասելու է ձեր աշխատանքը:

Այս երկու կետերին պատասխանելուց հետ նայեք ձեր գրառումներին ավելի սթափ հայացքով և երրորդ կետով առանձնացրեք այն հատվածները, որոնք ամենից ավելի հավանական են ու իրատեսական: Ի՞նչ օգտակար բան կարող են հուշել ձեզ վերը թվարկված վախերը:

Չորրորդ կետով նշեք այն քայլերը, որոնք դուք կարող եք անել անհաջողության հնարավորությունը նվազեցնելու համար: Գրեք ոչ թե վերացական, այլ կոնկրետ քայլեր, հատկապես այն քայլերը, որոնք դուք կարող եք ձեռնարկել հենց հիմա:

Եվ քանի որ արդեն գրի եք առել, թե ինչ բացասական արձագանքներ կարող էր ստանալ ձեր աշխատանքը, գրի առեք նաև ձեզ համար սրտացավ և կարևոր մարդկանց հնարավոր դրական արձագանքները, որպեսզի հավասարակշռություն հաստատվի ձեր մտքերում:

ԻՆՉՊԵ՞Ս ԳՈՐԾԻ ԱՆՑՆԵԼ

Ինչպես հաղթահարել անհաջողության վախը

Շատերի փորձն ասում է, որ ամենաարդյունավետ միջոցը գործողության կրկնությունն է 21 օր շարունակ: Այսպես, ամեն օր պետք է գտնել ինչ-որ առաջադրանք ինքներս մեզ համար, որը մեզ մոտ վախ է առաջացնում, և որը տեսականորեն կարող է լուծվել մեկ օրում:

Կարելի է սկսել առաջին շաբաթվա համար համեմատաբար հեշտ անելիքների ցանկ կազմելուց: Դրանք կարող են լինել շատ տարբեր՝ կախված մեզնից յուրաքանչյուրի առանձնահատկություններից: Օրինակ՝ գրել բանաստեղծություն, զանգահարել կամ հանդիպել հին ընկերներից մեկին, սովորել որևէ ծրագիր, արտաքինում կտրուկ փոփոխություն անել և այլն, և այլն:

Այս ամենը անելուն զուգահեռ անպայման պետք է մտերիմներից մեկի հետ կիսվել գրանցած հաջողություններով: Հետզհետե առաջադրանքներն ավելի բարդ դարձրեք ձեզ համար, արեք այն, ինչ չափից երկար էիք հետաձգում և ինչն անելով՝ ձեր սրտից իսկապես մի մեծ քար կընկնի:

Ահա մի քանի գործողություն, որոնք ձեզ կօգնեն տրամադրվել և անցնել հերթական առաջադրանքի կատարմանը:

Մի քանի անգամ խորը շունչ քաշեք: Այդպես ուղեղը հանգստանում է և կենտրոնանում է նոր առաջադրանքի վրա: Արեք այդպես նաև ամեն անգամ, երբ զգում եք, որ ինչ-որ բան չի ստացվում:

Ազատվեք ֆիզիկական լարվածությունից: Թեթև նախավարժանք արեք, ցնցուղ ընդունեք, հատակը կամ սպասքը լվացեք, եթե ինչ-որ տեղ մեխ մեխելու կարիք կա, արեք դա: Մի խոսքով զբաղվեք որևէ թեթև ֆիզիկական աշխատանքով, բայց մի գերծանրաբեռնեք ձեզ, չափից շատ աշխատանքից հետո դուք էլ ոչ մի բանի համար ուժ չեք ունենա: Когда женская опытность зашкаливает, мужики теряют сознание во время секса и громко стонут, словно бабы. Если вы еще не видели, на что способны взрослые сучки, когда ублажают мужские хуи, то по ссылке https://порно.me/zrelye порно зрелых женщин поразит вам до глубины души. Когда мадам засосет член, словно мощный насос, она выдавит из него все сперму без остатка, которой напьется, словно изголодавшаяся мерзавка.

Պատկերացրեք, որ ֆիլմ եք դիտում, և կարող եք դադարի կոճակը սեղմել, երբ ցանկանաք:

Խոսեք ինքներդ ձեզ հետ բարձրաձայն՝ «Դու ուժեղ ես: Քեզ մոտ, միևնույն է, ստացվելու է», «Մի հուսահատվիր ու մի շտապիր. ոչ ոք հետևիցդ չի ընկել», «Եթե ուրիշները ինձ չեն հավատատում, դա դեռ չի նշանակում, որ դա հնարավոր չէ: Ինչ մոտ ամեն ինչ կստացվի»: Այսպիսի զրույցները ինքներդ ձեզ հետ դարձրեք արարողության պես մի բան:

Այդ ամենը իսկապես շատ է օգնում: Դուք հետզհետե կսովորեք կառավարել ձեր վախը, անինքնավստահությունը:

Հենց առաջին շաբաթվանից դուք կսկսեք հաճույք ստանալ՝ ամեն անգամ ձեր վախի նկատմամբ նույնիսկ փոքրիկ հաղթանակներ տանելով:

Միևնույն ժամանակ փորձեք չընկնել ծայրահեղությունների մեջ: Եթե առաջադրանքներից մեկը հնարավոր չլինի իրագործել մեկ օրում կամ առհասարակ, խնդիր չէ: Չափից շատ լարվելով՝ դուք կարող եք ևս մեկ վախ ձեռք բերել՝ վախը հաղթահարել չկարողանալու վախ: Շատ հանարավոր է՝ այդ գործի ժամանակը իսկապես դեռ չի եկել: Խորը շունչ քաշեք և անցեք հաջորդին: Ի վերջո, դուք կարող եք վերադառնալ կիսատ առաջադրանքին մի քանի օրից:

Կլինեն օրեր, երբ պարզապես հարկավոր կլինի թուլանալ ու ոչինչ չանել, չէ՞ որ ձեր օրգանիզմին հարկավոր է ժամանակ էներգիայով «վերալիցքավորվելու» համար: Երբեք մի քննադատեք ձեզ այդպիսի պահերի համար: Առհասարակ քիչ քննադատեք ինքներդ ձեզ: Նայեք ձեր կատարած գործերի ցուցակին և մտքում գովեք ձեզ արդեն իսկ արված հսկայական աշխատանքի համար:

Անընդհատ փնտրեք ու ստեղծեք դրական էմոցիաներ ձեր շուրջը: Մի սպասեք նաև ակնթարթային արդյունքի: Դուք ավելի երկար ապրել եք ձեր նախկին սովորությունների հետ, և որպեսզի նոր սովորություները «արմատ ձգեն», նրանց ժամանակ է հարկավոր և անշուշտ, հոգատարություն և ուշադրություն ձեր կողմից:

Այս հոդվածում՝


Միանալ զրույցին