Internest.am-ը ներկայացնում է Սալվադոր Դալիի արտասովոր կենդանիներին ու նրանց հետ լուսանկարները։
Մանուկ հասակում Դալին ունեցել է չղջիկ, որն ապրում էր նրա սենյակում, սակայն մի օր տեսնում, է որ չղջիկը սատկել է, իսկ վրան հավաքվել են բազմաթիվ մրջյուններ։ Այդ օրվանից Դալին սկսում է ատել մրջյուններին։ Սակայն ավելի մեծ տարիքում նա իր խնամակալության տակ է առնում մրջնակեր կենդանու։ Պահպանվել է այդ կենդանու հետ փողոցով զբոսնելիս արված մի լուսանկար։
Իհարկե, Դալին այդ կենդանուն տանը չէր պահում, քանի որ դրա համար անհրաժեշտ էր լուրջ խնամք ու պայմաններ։
Դալիին հաճախ կարելի էր տեսնել իր մենեջերի՝ Ջոն Պիտեր Մուրուի՝ կատվազգիների ընտանքիին պատկանող ու գիշատիչ կաթնասուն համարվող վայրի կատվի հետ։ Կատվի այս տեսակը տարածված է Ամերիկայի արևադարձային անտառներում, առանձնանում է իր կատաղի բնույթով ու չի սիրում, երբ մարդիկ են կերակրում իրեն։
Ականատեսների վկայությամբ Դալին կարողանում էր լեզու գտնել իր կենդանիների հետ, որոնք աչքի էին ընկնում արտասովոր մեծությամբ։
Նկարիչը հաճախ էր այդ վայրի կատվին, որին կնքել էր Բաբու անունով, տանում իր հետ ուղևորությունների ու հանդիպումների։ Երբեմն նա ստիպված էր լինում ստել՝ ասելով, որ այն սովորական կատու է, որին նա ներկել է իր ուզած ձևով։
Երևի թե Բաբուն էր պատճառը, որ Դալիի ստեղծագործություններում գերակշռում էին կատվային մոտիվները։
Հետաքրքրական է նաև Ֆիլիպ Հալսմանի կողմից արված լուսանկարը՝ «Ատոմային Դալի» անվանումով։ Այն չի կարելի համարել հումանիստական, քանի որ լուսանկարելու համար հարկավոր է եղել կատուներին նետել 28 անգամ՝ չնայած ոչ մեկը չի տուժել։
Միանալ զրույցին